Bij onze politiezone Berlaar-Nijlen zwaait sinds 1 juni Dirk Van Peer de plak als korpschef. Hij volgt Jan Van Asch op, die na een carrière van meer dan 20 jaar eind 2022 afscheid nam van zijn korps. Welke uitdagingen ziet de nieuwe korpschef? Je verneemt het via onderstaand interview.
Je bent intussen 3 maanden korpschef bij Berlaar-Nijlen. Die periode heb je wellicht gebruikt om in je in te werken en kennis te maken met de politiezone?
“De eerste drie maanden gebruikte ik vooral om de mensen in de organisatie te leren kennen”, verduidelijkt Dirk Van Peer. “Ik voerde individuele gesprekken om een beeld van de organisatie en de werksfeer te krijgen. Daarnaast sprak ik met de voornaamste sleutelfiguren bij de gemeentebesturen en bij de partners in veiligheid. Onze zone kent vele uitdagingen en de gesprekken geven belangrijke input om het toekomstig beleid te bepalen.”
Je zakt met een pak ervaring af naar Berlaar-Nijlen want je was 30 jaar actief in de zone Neteland. Hoe kijk je terug op die periode?
“Ik kijk met veel plezier terug op die periode. Ik deed veel ervaring op en klom op van agent tot officier. Dat is belangrijk, want op die manier weet je wat het is om op de baan te staan. Dat helpt je beter te begrijpen waar onze mensen op het terrein mee te maken hebben.
De laatste drie jaar in Neteland deed ik ervaring op als waarnemend korpschef. Ik heb daar veel uit geleerd en leerde de knepen van het vak alsook de valkuilen kennen. Dat vormt een meerwaarde voor mijn job als korpschef in PZ Berlaar-Nijlen.
Ik heb geleerd dat mensen het belangrijkste kapitaal zijn in een organisatie. Daarin investeren levert gemotiveerde en professionele medewerkers op. De inwoners van onze zone verdienen niet minder dan dat.”
Neteland is natuurlijk een pak groter met vijf gemeenten. Vraagt dat om een andere aanpak?
“Dat vraagt zeker om een andere aanpak, maar dat was ook wat mij aansprak wanneer ik de keuze maakte om naar deze politiezone te komen. Een kleinere zone geeft een grotere betrokkenheid met de inwoners van de zone, de lokale besturen en de medewerkers. Het geeft de kans om dichter bij de mensen te staan en korter op de bal te spelen. Ik ga voor een mensgerichte en verbindende politie en ik meen dat dat in een kleinere zone beter tot uiting kan komen.”
Je bent gestart als agent bij de toenmalige gemeentepolitie. Heb je doorheen de jaren veel zien veranderen?
“Het politielandschap is enorm veranderd. Toen ik in 1992 startte bij de gemeentepolitie van Herentals werd de politie voor alles ingezet. Dat ging van de reguliere interventie-opdrachten tot het ronddragen van kiesbrieven. Eind jaren ‘90 gingen we alsmaar meer samenwerken met andere politiekorpsen. Daardoor kregen we meer ruimte voor specialisatie. Door de politiehervorming van 2001 hebben we naar mijn mening een grote stap voorwaarts gezet. Door de grotere politiezones konden we nog verder inzetten op professionalisme en konden we een gedegen personeelsbeleid uitwerken. In de jaren daarop hebben we alsmaar meer lessen getrokken uit onze werking en hebben we permanent bijgestuurd.
We leerden om de inwoners van de zone te bevragen en alle partners in veiligheid te betrekken bij het bepalen van het beleid. Op die manier kunnen we een politie op maat van de politiezone aanbieden aan de inwoners. Ook in de toekomst zullen we daar veel aandacht aan besteden.”
Je zei het al, er zijn tal van uitdagingen binnen de zone. Welke zijn dat?
“De grootste uitdaging van een politiezone is hoe we samen met de partners in veiligheid kunnen bijdragen aan de veiligheid en leefbaarheid van de inwoners. Daarvoor moeten we als politie zichtbaar aanwezig en aanspreekbaar zijn. Investeren in een degelijke wijkwerking is daarvoor van groot belang. De wijkagent vormt de hoeksteen van een gemeenschapsgerichte politiezorg.
Verder moeten we prioriteiten stellen. Volgens de veiligheidsmonitor, de bevolkingsbevraging afgenomen in 2022, voelen de inwoners van de politiezone zich veiliger dan elders in de provincie. Maar als men zich onveilig voelt gaat het vooral over verkeersonveiligheid. Daarom zullen we als politie samen met de lokale besturen een tandje bijsteken in het ontwikkelen van de juiste verkeersinfrastructuur, sensibilisering van weggebruikers en controles.
Daarnaast blijven we aandacht besteden aan woninginbraken, oplichting via internet en intrafamiliaal en seksueel geweld. Maar het is zeker mijn doel om de veiligheidsfenomenen opnieuw onder de loep te nemen en prioriteiten te bepalen rekening houdend met de veranderlijke context in het veiligheidslandschap. Dat doen we niet alleen, maar in nauwe samenwerking met de lokale besturen, de gerechtelijke overheid en de overige partners. Want veiligheid is een zaak van iedereen en de politie vormt er een belangrijke schakel in.
Wat de organisatie zelf betreft wil ik prioritair inzetten op het aantrekken van nieuwe medewerkers. De politiezone is op dit moment onderbemand en om onze opdrachten te vervullen is er dringend bijkomend personeel nodig. Daarvoor moeten we inzetten op ons werkgeversmerk en moeten we de zone op de kaart zetten als aantrekkelijke werkgever.
Werken aan het welzijn van onze medewerkers moet ervoor zorgen dat we ambassadeurs het veld kunnen insturen om politiemensen en geïnteresseerden in de politiefunctie warm te maken om onze zone te vervoegen. Dat heeft tijd nodig maar met de huidige medewerkers heb ik daar alle vertrouwen in.
Een job als korpschef slorpt ongetwijfeld veel tijd op. Waar besteed je je vrije tijd aan?
“De job van korpschef is meer dan een voltijdse job. Het is iets wat je nooit loslaat, maar daar heb ik bewust voor gekozen. Het geeft mij veel uitdagingen en voldoening. In mijn vrije tijd ben ik vooral bezig met de hobby’s van mijn kinderen. Zij spelen ijshockey en je vindt me dan ook heel vaak terug op de schaatsbanen over het hele land en zelfs buiten de grenzen. Verder ben ik een gepassioneerd skiër, dus in de winter trek ik nogal eens richting de bergen. Maar ook een verblijf aan zee met het gezin geeft me veel voldoening. ”